ตัวบ่งชี้ (Indicator) หมายถึง
ตัวประกอบ ตัวแปร หรือค่าที่สังเกตได้
ซึ่งบ่งบอกสถานภาพหรือสะท้อนลักษณะการดำเนินงานหรือผลการดำเนินงานที่สามารถ
วัดและสังเกตได้
เพื่อบอกสภาพทั้งทางเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพในประเด็นที่ต้องการ
ในภาษาไทยมีที่ใช้อยู่หลายคำ เช่น ตัวชี้วัด ดัชนี
ซึ่งตัวบ่งชี้ในการประเมินคุณภาพฯ ภายนอกรอบสามจะประกอบด้วยตัวบ่งชี้
สามกลุ่มดังนี้
ตัวบ่งชี้พื้นฐาน หมายถึง
ตัวบ่งชี้ที่ประเมินภายใต้ภารกิจหลักของสถานศึกษาบนพื้นฐานที่ทุกสถานศึกษา
ต้องมีและปฏิบัติได้
ซึ่งสามารถชี้ผลลัพธ์และผลกระทบได้ดีและมีความเชื่อมโยงกับการประกันคุณภาพ
ภายใน
ตัวบ่งชี้มาตรการส่งเสริม หมายถึง
ตัวบ่งชี้ที่ประเมินผลการดำเนินงานของสถานศึกษา
โดยมีการกำหนดแนวทางพัฒนาเพื่อร่วมกันเพื่อชี้แนะ ป้องกัน
และแก้ไขปัญหาสังคมตามนโยบายของรัฐบาล
ซึ่งสามารถปรับเปลี่ยนตามกาลเวลาและสภาพปัญหาสังคมที่เปลี่ยนไป
โดยมีเป้าหมายที่แสดงถึงความเป็นผู้นำสังคมและแก้ไขปัญหาสังคมของสถานศึกษา
ในการพัฒนาผู้เรียน
ตัวบ่งชี้อัตลักษณ์ หมายถึง
ตัวบ่งชี้ที่ประเมินผลผลิตตามปรัชญา ปณิธาน
พันธกิจและวัตถุประสงค์ของการจัดตั้งสถานศึกษา
รวมถึงความสำเร็จตามจุดเน้นและจุดเด่นที่ส่งผลสะท้อนเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละ
สถานศึกษาโดยได้รับความเห็นชอบจากคณะกรรมการสถานศึกษาและสังกัด