ตัวบ่งชี้

ตัวบ่งชี้ (Indicator) หมายถึง  ตัวประกอบ ตัวแปร หรือค่าที่สังเกตได้ ซึ่งบ่งบอกสถานภาพหรือสะท้อนลักษณะการดำเนินงานหรือผลการดำเนินงานที่สามารถ วัดและสังเกตได้   เพื่อบอกสภาพทั้งทางเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพในประเด็นที่ต้องการ ในภาษาไทยมีที่ใช้อยู่หลายคำ  เช่น  ตัวชี้วัด ดัชนี  ซึ่งตัวบ่งชี้ในการประเมินคุณภาพฯ  ภายนอกรอบสามจะประกอบด้วยตัวบ่งชี้  สามกลุ่มดังนี้

ตัวบ่งชี้พื้นฐาน หมายถึง  ตัวบ่งชี้ที่ประเมินภายใต้ภารกิจหลักของสถานศึกษาบนพื้นฐานที่ทุกสถานศึกษา ต้องมีและปฏิบัติได้  ซึ่งสามารถชี้ผลลัพธ์และผลกระทบได้ดีและมีความเชื่อมโยงกับการประกันคุณภาพ ภายใน

ตัวบ่งชี้มาตรการส่งเสริม หมายถึง  ตัวบ่งชี้ที่ประเมินผลการดำเนินงานของสถานศึกษา  โดยมีการกำหนดแนวทางพัฒนาเพื่อร่วมกันเพื่อชี้แนะ  ป้องกัน และแก้ไขปัญหาสังคมตามนโยบายของรัฐบาล ซึ่งสามารถปรับเปลี่ยนตามกาลเวลาและสภาพปัญหาสังคมที่เปลี่ยนไป  โดยมีเป้าหมายที่แสดงถึงความเป็นผู้นำสังคมและแก้ไขปัญหาสังคมของสถานศึกษา ในการพัฒนาผู้เรียน

ตัวบ่งชี้อัตลักษณ์ หมายถึง  ตัวบ่งชี้ที่ประเมินผลผลิตตามปรัชญา ปณิธาน พันธกิจและวัตถุประสงค์ของการจัดตั้งสถานศึกษา  รวมถึงความสำเร็จตามจุดเน้นและจุดเด่นที่ส่งผลสะท้อนเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละ สถานศึกษาโดยได้รับความเห็นชอบจากคณะกรรมการสถานศึกษาและสังกัด